-
1 udobrucha|ć
pf Ⅰ vt to mollify, to placate- udobruchać kogoś obietnicami to mollify a. placate sb with promises- udobruchać rozgniewanego kolegę to mollify a. to placate an angry friendⅡ udobruchać się to be mollified a. placated, to calm down- udobruchał się pod wpływem przeprosin he was mollified by the apologiesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > udobrucha|ć
См. также в других словарях:
udobruchać — dk I, udobruchaćam, udobruchaćasz, udobruchaćają, udobruchaćaj, udobruchaćał, udobruchaćany «powściągnąć czyjś gniew, urazę, sprawić, że ktoś przestaje się gniewać; ułagodzić, uspokoić, przebłagać» Udobruchać rozgniewanego kolegę. Udobruchać… … Słownik języka polskiego
